Patron


Urodził się 9 grudnia 1905 roku w Przemyœlu. Po ukończeniu szkoły podstawowej uczęszczał do Gimnazjum im. Kazimierza Morawskiego. W latach szkolnych zwišzany był ze sportem i harcerstwem. Od 30 marca 1918 roku, tj. od chwili założenia Harcerskiego Klubu Sportowego Czuwaj, aż do œmierci w 1948 roku, był jego czynnym członkiem. Przez wiele lat występował jako zawodnik drużyny piłkarskiej, w latach 1920 - 1921 wchodził w skład zarzšdu klubu, a po studiach został jego społecznym lekarzem.
Po ukończeniu przemyskiego gimnazjum, w latach 1925 - 1931 studiował medycynę na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, a ostatecznie dyplom lekarza otrzymał 31 paŸdziernika 1933 roku. Roczny obowišzkowy stał pracy odbył w przemyskim szpitalu powszechnym, a jako oficer rezerwy, również roczny stał w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego.
W 1935 roku został powołany do wojska na stanowisko lekarza 38 pułku piechoty w Przemyœlu, a następnie przeniesiono go do 5 pułku strzelców konnych w Dębicy, gdzie awansował do stopnia kapitana. Kolejny przydział służbowy to Wojskowa Składnica Tranzytowa na Westerplatte. Tu zastała go wojna i tu przeżył piekło kampanii wrzeœniowej, w czasie której czynił nadludzkie wysiłki, aby nieœć pomoc innym. Po kapitulacji został wraz z innymi odesłany do obozu jenieckiego Stalag IA.
Po zakończeniu działań wojennych powrócił do rodzinnego Przemyœla i podjšł czynna służbę w Ludowym Wojsku Polskim. Był szefem służby zdrowia w jednostce WOP-u w Przemyœlu, gdzie w 1946 roku awansował do stopnia majora. W tym czasie pracował również dodatkowo w cywilnej służbie zdrowia.
1 listopada 1947 roku został aresztowany we własnym domu, pod nigdy nie udowodnionym zarzutem złamania tajemnicy wojskowej. Przez prawie miesišc przetrzymywano go w Przemyœlu, a następnie potajemnie wywieziono do Krakowa i osadzono w więzieniu na Montelupich. Major Mieczysław Słaby zmarł 15 marca 1948 roku, po kilkumiesięcznym œledztwie. Pochowano go bez wiedzy i udziału najbliższej rodziny na cmentarzu wojskowym w Krakowie przy ul. Prandoty.
Po 42 latach od tamtych tragicznych wydarzeń, w wyniku postępowania rehabilitacyjnego, prowadzonego przez Naczelnš Prokuraturę Wojskowš, major Słaby został oficjalnie oczyszczony ze stawianych mu zarzutów. Poœmiertnie odznaczono go Krzyżem Virtuti Militari oraz Medalem a Udział w Wojnie Obronnej 1939 roku.
18 maja 1991 roku na przemyskim Czuwaju odbyła się uroczystoœć z udziałem siostry Majora i jego bratanicy. Odsłonięto wywczas pamištkowš tablicę poœwięconš majorowi Słabemu i odtšd stadion Czuwaju nosi jego imię.
Ÿródło: Patroni Przemyskich Ulic